Teren gminy Łopiennik Górny znajduje się w obrębie obszarów archeologicznego Zdjęcia Polski. Pod względem archeologicznym gmina jednak nie jest dobrze rozpoznana. W latach 80-tych stanowiska archeologiczne zarejestrowano na terenie miejscowości:
• Dobryniów
• Kolonia Dobryniów
• Łopiennik Dolny
• Kolonia Łopiennik Dolny
• Łopiennik Górny
• Łopiennik Nadrzeczny
• Łopiennik Podleśny
Warunki fizjograficzne dobre dla osadnictwa sprawiły, iż tereny te były penetrowane- jak można sądzić na podstawie zebranego materiału archeologicznego- od środkowej epoki kamienia do późnego średniowiecza, przy czym przeważa osadnictwo datowane na epokę brązu. Liczne jest również osadnictwo pradziejowe, zwłaszcza neolityczne – kultury pucharów lejkowatych. Tworzyły się bogate skupiska osadnicze, gęsto zasiedlane, o czym świadczy nagromadzenie zabytków ruchomych, odkrywanych na powierzchni do 0,5 ha, liczne osady prawdopodobne i ślady osadnicze.
Znajdują się tu dwa cieki – rzeka Wieprz i jej lewobrzeżny dopływ – rzeczka Łopa. Osadnictwo skupiło się w dolinach tych rzeka, po obu ich brzegach. Część północno-wschodnia i północno-zachodnia obszaru są ubogie pod względem liczby stanowisk.
Na uwagę zasługują ze względu na znalezione tu bogate materiały krzemienne i/lub charakterystyczną ceramikę następujące stanowiska:
DOBRYNIÓW:
• Pow. 0,5 ha, osada kultury strzyżowskiej, osada prawdopodobna datowana na okres wpływów rzymskich oraz ślad osadniczy, związany z neolityczną kulturą pucharów lejkowatych;
• Pow. 0,5 ha, osada datowana na wczesną epokę brązu, osady prawdopodobne- pradziejowa nieokreślona bliżej oraz datowane na II okres epoki brązu, okres wpływów rzymskich IX w. a także ślad osadniczy, związany z neologiczną kulturą pucharów lejkowatych;
KOLONIA DOBRYNIÓW:
• W 1944 r. odkryto na polu Adama Marciniaka grób skrzynkowy z obstawą kamienną, związany z neolityczną kulturą amfor kulistych, jego losy nie są znane;
• Stanowisko zlokalizowane na terenie piaskowni – ślad osadnictwa z przełomu epoki kamienia i wczesnej epoki brązu, osada prawdopodobna z XII – XIIIw.;
ŁOPIENNIK DOLNY:
• Powierzchnia 1 ha, bogate osadnictwo epoki brązu – kultury łużyckiej i kultury trzcinieckiej, wczesnośredniowieczne oraz nieokreślone;
• Osada o pow. 0,5 ha, osadnictwo neolitycznej kultury pucharów lejkowatych.
Na terenie gmin znajdują się także dwa stanowiska, znane tylko z literatury jako cmentarzyska wczesnośredniowieczne, nie zweryfikowane dotychczas. Są to Dobryniów i Łopiennik Dolny.
KOLONIA ŁOPIENNIK DOLNY:
• Na stanowisku odkryto grób skrzynkowy z obstawą i wyposażeniem, związany z neolityczną kulturą amfor kulistych;
ŁOPIENNIK PODLEŚNY:
• Osada o pow. 1 ha, osadnictwo neologicznej kultury pucharów lejkowatych oraz związane z wczesną epoką brązu;
• Osada o pow. 1 ara, prawdopodobnie osadnictwo neolitycznej kultury pucharów lejkowatych oraz wczesnośredniowieczne – do X w.
Stanowiska archeologiczne zarejestrowano także na terenie miejscowości:
• Marynin
• Wola Żulińska
• Żulin
• Żulin Kolonia
Korzystne dla osadnictwa warunki stworzyła główna rzeka tego obszaru – Wieprz i liczne drobne cieki, płynące równoleżnikowo. W dolinie Wieprza i dolinkach tych cieków tworzyły się niewielkie skupiska osadnicze. Znaleziska potwierdziły istnienie głównie stanowisk i małych o powierzchni do 1 ha – osad prawdopodobnych śladów osadniczych. Związane są one przede wszystkim z wczesną epoką brązu, a także epoką brązu i kulturą łużycką, okresem wpływów rzymskich i wczesnym średniowieczem. Swoiste skupisko osadnicze, reprezentujące bogate osadnictwo wczesnej epoki brązu i epoki brązu, zlokalizowane jest na terenie miejscowości Borowica.
Część północno-wschodnia i wschodnia obszaru jest jałowa pod względem liczby stanowisk.
Na uwagę zasługują ze względu na znalezione tu bogate materiały krzemienne i/lub charakterystyczną ceramikę następujące stanowiska:
BOROWICA:
• Bogata osada kultury trzcinieckiej, datowana na II okres epoki brązu, ślad osadnictwa kultury świderskiej paleolitu schyłkowego;
• Osada o pow. 0,5 ha związana z kulturą łużycką, ślady osadnictwa datowane na wczesną epokę brązu i epokę brązu oraz nieokreślone chronologicznie materiały krzemienne;
• Osada o pow. 1 ha, ślady osadnicze związane z kulturą łużycką oraz datowane na wczesną epokę brązu, a także nieokreślone materiały krzemienne i wczesne średniowiecze;
• Osada o pow. 0,5 ha neolitycznej kultury pucharów lejkowatych, osad prawdopodobna; datowana na wczesną epokę brązu;
• Osada kultury trzcińskiej datowana na II okres epoki brązu, ślad osadnictwa związany prawdopodobnie z mezolitem;
Na terenie gminy znajdują się także stanowiska archeologiczne o własnej formie terenowej:
MARYNIN KOLONIA:
• kurhan wczesnośredniowieczny, wpisany do rejestru zabytków województwa lubelskiego;
ŻULIN
• średniowieczny gródek stożkowaty, wpisany do rejestru zabytków województwa lubelskiego
• obiekt, będący prawdopodobnie kurhanem, znajdujący się w parku na terenie byłego folwarku.